Τα τελευταία ήταν προφανώς κατασκευασμένα από κάποιο πολύτιμο μέταλλο και αποσπάστηκαν κατά τη διάρκεια κάποιας επιδρομής εναντίον της πόλης (πιθανότατα αυτής των Ρωμαίων και του Αττάλου). Το γλυπτό αποτελείται από τρεις μεγάλους συμπαγείς όγκους. Με εξαιρετική λάξευση αποδίδονται οι μύες στο πρόσθιο μέρος του σώματος. Τρεις πτυχώσεις κοντά στο λαιμό καθορίζουν την αναδίπλωση της κεφαλής του ζώου, που είναι σε στάση επίθεσης. Το γλυπτό, που ήταν τοποθετημένο σε βάθρο σε στάση τριών τετάρτων, χρονολογείται ανάμεσα στο 290 π.Χ. και στο 280 π.Χ.. Οι μελετητές το συνδέουν με την ύπαρξη κάποιου ιερού στην περιοχή θεωρώντας το αφιέρωμα του Δημητρίου του Πολιορκητή με σαφές εικονογραφικό πολιτικό νόημα, που αναφέρεται στην ανασύσταση του Κοινού των Ευβοέων από το Μακεδόνα ηγεμόνα.